Dierenwelzijn

Vissen hebben gevoel

Dat vissen geen gevoel hebben, is een fabeltje. De laatste decennia zijn we veel meer te weten gekomen over intelligentie, pijn, angst en stress bij vissen en andere mariene soorten. We weten nu dat vissen over alle vaardigheden beschikken die je ook bij andere gewervelde dieren vindt die op het land leven.

Onderzoek naar dierenwelzijn

Uit baanbrekend onderzoek blijkt dat vissen nieuwe dingen kunnen leren en kunnen nadenken over zichzelf en hun leefomgeving. Ze reageren op pijn, angst en stress net zoals mensen dat ook doen. Het vangen van vis betekent dan ook een lange lijdensweg voor deze dieren. Sea First ondersteunt onderzoek hiernaar, zodat we door het vergroten van kennis en het verbeteren van vangst- en dodingstechnieken deze lijdensweg kunnen verkorten. Overigens is dit niet het enige dat het welzijn van vissen en andere zeedieren in de weg staat. Plastic afval, verstoring of vernieling van leefgebieden en oceaanverzuring als gevolg van teveel CO2 zijn ook niet bevorderlijk voor het dierenwelzijn.

Vis in gevangenschap

Met deze informatie in het achterhoofd is het goed om eens stil te staan bij het welzijn van de enorme aantallen vis in de kweekstations in open water of gesloten vijvers. Eigenaars zeggen vaak – onterecht – dat de vissen het goed hebben: ze zwemmen immers rond en ze eten. Maar er worden vaak grote hoeveelheden medicijnen en chemische producten in het water gegooid om ziektes te bestrijden. Bovendien worden tonnen andere vissoorten uit het wild gevangen om als voedsel te dienen voor de gekweekte vis of om bijvoorbeeld huidparasieten te laten verwijderen. Deze ziekten en parasieten gaan hand in hand met de slechte omstandigheden waar deze gekweekte vissen in leven, zelfs in kooien in open zee. Ook moeten sommige dieren fysiek mishandeld worden om ze te doden of om iets van hen te “oogsten”. Zo wordt bijvoorbeeld kaviaar (onbevruchte eitjes van steur) uit het lichaam van de vis geknepen.